Herriko kaleetan euskara gutxiago eta kaxkarragoa entzuten da. Kezka, ezinegon, min horretatik abiatu ginen Udalak deitutako lehenengo 2021eko martxoan egindako bileran izan ginenok: Herri Eskola, Guraso Elkartea, Danbolin, Gaztetxea, euskalgintzako herritar batzuk eta udal ordezkariak. Ordutik, hilero elkartzen hasi ginen, kausez eta aukerez hausnartzen zer egin genezakeen argi ikusi gabe. Lehenengo ikasturte hartan, Euskarazko Produktuen Katalogoa zabaltzeko kanpaina, Korrika zer zen azaltzen zuen eskuorria eta aisialdiko eskaintza zabaltzeko panelak egin genituen. Eta hausnartu, eta eztabaidatu… Lehenengo irizpide garbia Estik eman zuela esango nuke: Maitasunetik egin behar dugu.

Nerea zinegotziak Amelia Barquin ekarri behar dugu esan zuen bilera batean; eta handik gutxira, Onintzak, Margariri eskatu behar diogu Zaldibian egiten ari direna azaltzera etortzeko. Bata eta bestea egin genituen:

Ameliaren hitzaldiak krakateko ozen bat eragin zuen guztion buruan, ‘txipa aldatzea’, iparra ikusarazi eta marra gorriak ongi marraztu zizkigun.

Margariren solasaldiak, Zestoan Zaldibiak markatutako ildo beretik lan egiteko gogoa, erabakia eta indarra. Proiektua herrira moldatzeko kemena.

‘Euskara eta Kulturartekotasuna Zestoan’. Bata eta bestea, batera eta orekan. Herri Ikastetxea da elkargunea; Eskola, Guraso Elkartea eta Foroa, zutabeak. Proposatutako neurriak negoziatu ondoren adostuta. Ekintza egingarriak, harremanen dinamika erraztuko dutenak, denontzat onuragarriak. Guk markatutako erritmo eta abiaduran. Eta hori guztia, HUHEZIko teknikariek dioten moduan umore ona galdu gabe.

Ez dut gezurrik esango, ez da beti erraza izan. Alde batetik, hiru zutabeen erritmoa errespetatzea eta uztartzea zaila delako; beste aldetik, txalo baino zaplazteko gehiago jaso ditugulako.

Ikasturte honetako aldaketa nabarienak aipatzeko: Eskolak guraso bileren formatua aldatu du, Guraso Elkarteak Telegram erabiltzea sustatu du eta Euskara Foroak, puzzle baten zatiak balira moduan, euskara eta kulturartekotasuna sustatzeko ekintzak abian jarri ditu.

Idatzi ez baditugu ere, ekintzak aukeratzeko irizpideak hauek dira:

• • Denei zuzendutako ekintzak dira, inolako diskriminaziorik gabe
  • Herriko haur guztien hizkuntza eskubideak errespetatu eta sustatzea

Hainbat ekintzetarako herritarren parte hartzea eskatu dugu. Eta ozen esan nahi dut erantzuna ikaragarria izan dela. Argi eta garbi esan nahi dut boluntario aritu direnen laguntza bezain inportantea izan dela antolatutako ekintzetara seme-alabak eraman dituztenak, seme-alabekin batera parte hartu dutenak, eta helduei zuzendutako egitasmoetan parte hartu dutenak.

Eta animatu nahi ditut, herritar guztiak. Parte hartzeko hamaika forma daude, hausnarketetan, antolaketan, egitasmoetan edo ekintza bakanetan…

Han eta hemen entzundakoak

Egindakoak zeresana eman du. Hemen entzundako oker batzuk zuzendu nahi ditut:

‘Eta orain, zergatik behartzen nauzue Telegram erabiltzera?’
Telegramek itzulpen automatikoak eskaintzen ditu. Hori erabiltzen badugu norberak nahi duen hizkuntzan idatz dezake, eta irakurri nahi duena, nahi duen hizkuntzan irakurriko du.
Horrela, ele biko bertsioak ekiditen ditugu, eta ez dugu inor beste hizkuntza bat erabiltzera behartzen.
Telegram erabiltzea, Euskara eta Kulturartekotasuna proiektuko

proposamenetariko bat izan da.

‘‘Beraientzat antolatzen duzue eta, azkenean, betikook parte hartzen dugu’
Forotik antolatutako ekintza guztiak, salbuespenik gabe, guztientzat izan dira.

‘Baina gonbidapena denoi bidaltzen diguzue!’
Bada, bai, ez dugu inor kanpoan utzi nahi.

Azkenean gu kristorenak egiten ari gara eta beraiek ez dute ezer ere egiten’
Foroak antolatutako ekintza guztiak guztientzat dira, baita aldaketak edo ‘esfortzuak’ eskatzen dituztenean ere. Nola liteke ekintza bera batzuentzat esfortzu izatea eta besteentzat ez? Zein da gainkarga hori?