Euria

Aterkia teilatu,

euritan banoa;

oinak lurrean, goian

ametsen ur-loa.

Aterkiz jasango dut

euri-erasoa;

gogoak ezin uxa

barneko lainoa.

Zeru sabaian mila

zulo sortu dira;

handik milaka hari

datoz lur bustira.

Aterki hau kaiola

da nire begira;

burdin-hari bustiak

nire jira-bira.

Hala noa bizitzan

loturaz betea;

bihotzaren lokarri,

gurari katea.

Nahi eta ezin zabaldu

ametsen atea;

nire baitan bai-dizut

gogo-espetxea.

Eguzkiak urra du

zeruko goibela.

Aterkia bilduta,

argi dut txapela.

Ihes doakit gora

bulkoen txanela.

Amets egin dut berriz

nire esku naizela!

Ocaña

Ilargi-argia edan eta mozkortzen dena.

Dena erraza zenean

Lorategia asunez eta sasiz betetako orube bat zen, baina arrosondo bat gordetzen zuen.